Frank van Eerd, Vriend van Via Belgica
Auteur: Harry Lindelauf
Fotografie: Philip Driessen
Wie er, behalve Marcus Agrippa, destijds aan de Via Belgica hebben gewerkt, zullen we nooit precies weten. We weten wel wie het Romeins verleden nu op de kaart zetten: de Vrienden van Via Belgica. Ondernemers, vrijwilligers, instellingen én overheden. Door de handen ineen te slaan, maken ze van de Via Belgica een echte verbindingsweg. We stellen graag een aantal Vrienden aan je voor. Dit keer: Frank van Eerd.
“Mijn belangrijkste verbinding met de Romeinen is de graansoort spelt. Zij hebben dat meegebracht naar Zuid-Limburg. Want de Romeinen wisten vanwege de heuvels al gauw: dit is een graanstreek.” Frank is bakker, maar vooral ook onderzoeker en vernieuwer. Zijn speurtocht richt zich op het verbeteren van onze voeding, gecombineerd met de ideeën van de Slow Food-beweging. “Ik geloof dat voeding een medicijn kan zijn.” En dan bij voorkeur voeding uit onze eigen regio. Na de Tweede Wereldoorlog is het Westerse voedsel volgens Frank losgeraakt van de basis. Die lag duizenden jaren bij graan en dus brood. In de speurtocht naar gezondere voeding kijkt hij vooral naar oude graansoorten ‘want daar valt veel van te leren’.
"Je moet over de schutting durven kijken."— Frank van Eerd
Brownies voor een beter herstel
“Elke graansoort heeft zijn eigen kwaliteit en eigenschappen. Wist je dat in spelt meer eiwit zit dan in eieren?” Die kennis terughalen vergt een hoop speurwerk (‘er leiden meer wegen naar Rome’). Soms levert dat resultaat op, soms niet. “Als het fout is, ga ik terug en begin ik opnieuw. Maar je moet over de schutting durven kijken, anders blijf je altijd hetzelfde doen.”
En als het goed is, ligt aan de andere kant van de schutting het gewenste resultaat. Zo ontwikkelde Frank onder meer aangepast brood voor sporters en speciale brownies. “De brownies bevatten lupine en tritordeum (een nieuw graan door een kruising van spelt en durum). Dat helpt patiënten in het ziekenhuis bij hun herstel.”
