Bas Vervuurt, Vriend van Via Belgica
Auteur: Harry Lindelauf
Fotografie: Philip Driessen
Wie er, behalve Marcus Agrippa, destijds aan de Via Belgica hebben gewerkt, zullen we nooit precies weten. We weten wel wie het Romeins verleden nu op de kaart zetten: de Vrienden van Via Belgica. Ondernemers, vrijwilligers, instellingen én overheden. Door de handen ineen te slaan, maken ze van de Via Belgica een echte verbindingsweg. We stellen graag een aantal Vrienden aan je voor. Dit keer: Bas Vervuurt van de Kunrader Steengroeve.
“Steeds als ik brokken Kunradersteen in mijn handen heb, word ik aan de Romeinen herinnerd. Als ik erbij stilsta, is het eigenlijk verbazingwekkend dat zij hetzelfde voor elkaar kregen als wij. Zonder ons moderne gereedschap en onze machines. Ze waren ook zo slim, de stenen voor het Thermenmuseum haalden ze uit de Putberg. Dan hoefden ze alleen maar bergaf met hun kar.” Bas lacht. Maar wie met een kubieke meter Kunradersteen op pad wil, weet heel snel waarom: zo’n lading weegt 1.800 kilo.
"Het is verbazingwekkend dat de Romeinen dit voor elkaar gekregen hebben."— Bas Vervuurt
3D-printers
Waar de Romeinen hun Kunradersteen precies vandaan haalden, is niet bekend. Wel dat die plek lager op de helling lag dan de huidige groeve. Ook weten we dat dezelfde steenlagen op andere plekken aan de dag komen.
“Op een steenworp afstand van onze groeve aan de Bergseweg in Voerendaal haalden de Romeinen stenen voor hun woningen en badhuizen. Behalve de Putberg was er een groeve in Craubeek.” Met die steen bouwden de Romeinen de Villa Ten Hove in Voerendaal. De tijd krijgt intussen geen vat op de Kunradersteen. Naast de vertrouwde toepassing als bouwsteen lopen er proeven om het steenstof in 3D-printers te verwerken. Ook wordt het gebruikt als pigment voor verven.
